Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Αλβέρτος Αϊνστάιν ( 1879 - 1955 )
Στέφεν Χώκινγκ, Στους ώμους γιγάντων, Τραυλός 2004
Η ζωή και το έργο του.
" Η μεγαλοφυϊα δεν αναγνωρίζεται πάντοτε αμέσως. Παρ' ότι ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος θεωρητικός φυσικός που έζησε ποτέ, όταν ήταν μαθητής γυμνασίου στη Γερμανία, ο διευθυντής του σχολείου είπε στον πατέρα του : " Δεν θα κατορθώσει ποτέ τίποτε. " Γύρω στα είκοσι πέντε του, ο Αϊνστάιν δεν μπορούσε να βρει μια αξιοπρεπή διδακτική θέση, μονολότι είχε αποφοιτήσει από την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Ζυρίχης ως καθηγητής μαθηματικών και φυσικής. Έτσι εγκατέλειψε την ελπίδα να καταλάβει κάποια πανεπιστημιακή θέση κι υπέβαλε αίτηση για μια μη μόνιμη θέση εργασίας στη Βέρνη. Με τη βοήθεια του πατέρα ενός συμφοιτητή του, ο Αϊνστάιν κατόρθωσε να εξασφαλίσει μια θέση δημοσίου υπαλλήλου ως ελεκτής στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών. Εργαζόταν έξι μέρεε τη βδομάδα, κερδίζοντας 600 δολλάρια ετησίως. Έτσι κατόρθωνε να επιβιώνει καθώς παράλληλα εκπονούσε το διδακτορικό του στη φυσική στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.
Το 1903 ο Αϊνστάιν παντρεύτηκε την σερβίδα αγαπημένη του, Μιλέβα Μάριτς, και το ζευγάρι μετακόμισε σ' ένα μικρό διαμέρισμα στη Βέρνη. Δυό χρόνια αργότερα, η Μιλέβα του χάρισε έναν γιό, τον Χάνς Άλμπερτ. Η περίοδος μετά τη γέννηση του Χάνς ήταν ίσως η πιο ευτυχισμένη εποχή στη ζωή του Αϊνστάιν. Αργότερα, οι γείτονες θυμούνται ότι έβλεπαν τον νεαρό πατέρα να σπρώχνει αφηρημένα ένα παιδικό καροτσάκι στους δρόμους της πόλης. Από καιρού εις καιρόν ο Αϊνστάιν έβγαζε μέσα από το καρότσι του μωρού ένα μπλοκάκι κι έγραφε βιαστικά σημειώσεις. Φαίνεται πιθανόν ότι το σημειωματάριο μέσα στο καροτσάκι περιείχε κάποιους από τους μαθηματικούς τύπους και τις εξισώσεις που οδήγησαν στη θεωρία της σχετικότητας και την ανάπτυξη της ατομικής βόμβας.
Στα πρώτα εκείνα χρόνια στο γραφείο ευρεσιτεχνίας, ο Αϊνστάιν περνούσε τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του μελετώντας θεωρητική φυσική. Τότε συνέγραψε τέσσερις πρωτοποριακές επιστημονικές πραγματείες οι οποίες προέβαλαν κάποιες από τις πιο σημαντικές ιδέες στη μακρά ιστορία της αναζήτησης που στοχεύει στην κατανόηση του σύμπαντος. Ο τρόπος θεώρησης του χώρου και του χρόνου δεν θα ήταν ποτέ ο ίδιος. Το έργο του Αϊνστάιν του εξασφάλισε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1921 και την παγκόσμια αναγνώριση.
Καθώς ο Αϊνστάιν στοχαζόταν πάνω στη λειτουργία του σύμπαντος, είχε εκλάμψεις μιας βαθύτερης κατανόησης που δεν μπορούσε να εκφραστεί με λέξεις. " Οι σκέψεις αυτές δεν έχουν την μορφή κάποιας λεκτικής διατύπωσης, " φέρεται να είπε κάποτε ο Αϊνστάιν. " Πολύ σπάνια σκέφτομαι με λέξεις. Μια σκέψη έρχεται ξαφνικά, και μετά προσπαθώ να την εκφράσω με λόγια. "
Τελικώς ο Αϊνστάιν εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες πολιτείες, όπου υποστήριζε δημοσίως κινήματα όπως ο σιωνισμός και ο πυρηνικός αφοπλισμός. Διατήρησε, ωστόσο, άσβεστο το πάθος του για τη φυσική. Μέχρι το θάνατό του, το 1955, ο Αϊνστάιν εξακολούθησε να αναζητά μια θεωρία ενοποιημένου πεδίου η οποία θα συνέδεε τα φαινόμενα της βαρύτητας και του ηλεκτρομαγνητισμού σε ένα και μοναδικό σύνολο εξισώσεων. Αποτελεί φόρο τιμής στο όραμα του Αϊνστάιν το γεγονός ότι οι φυσικοί σήμερα συνεχίζουν να αναζητούν μια μεγάλη ενοποίηση της φυσικής θεωρίας. Ο Αϊνστάιν έφερε μια πραγματική επανάσταση στην επιστημονική σκέψη του εικοστού αιώνα και πέρα από αυτόν.

Ο νεαρός Αϊνστάιν.
Από το προηγούμενο βιβλίο.
Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν γεννήθηκε στο Ούλμ, στο πρώην γερμανικό κράτος της Βιρτεμβέργης, στις 14 Μαρτίου του 1879 και μεγάλωσε στο Μόναχο. Ήταν ο μοναδικός γιός του Χέρμαν Αϊνστάιν και της Παουλίνε Κοχ. Ο πατέρας του και ο θείος του ήταν ιδιοκτήτες ηλεκτροτεχνικού εργοστασίου. Η οικογένεια του Αλβέρτου τον θεωρούσε βραδύνοα επειδή δυσκολευόταν με τη γλώσσα. ( Σήμερα πιστεύεται ότι ίσως ήταν δυσλεξικός ).
Ο Αϊνστάιν δεν τα πήγαινε καλά με το σχολείο. Δεν του άρεσε η πειθαρχία και υπέφερε από το γεγονός ότι ήταν ένα από τα λιγοστά εβραιόπουλα σ' ένα καθολικό σχολείο. Η εμπειρία αυτή του παρείσακτου θα επαναλαμβανόταν πολλές φορές στη ζωή του.
Μια από τις πρώτες αγάπες του Αϊνστάιν ήταν η επιστήμη. Θυμόταν ότι όταν ήταν πέντε περίπου ετών, ο πατέρας του του έδειξε μια πυξίδα τσέπης, κι εκείνος θαύμαζε τη βελόνα έδειχνε πάντα τον βορρά, ακόμα κι όταν η συσκευή περιστρεφόταν. Εκείνη τη στιγμή, όπως εξιστορεί ο ίδιος, ένοιωσε ότι " κάτι βαθιά κρυμμένο θα πρέπει να βρίσκεται πίσω από αυτά τα πράγματα ." Μια άλλη πρώϊμη αγάπη του ήταν η μουσική. Δεν είχε κάποια φυσική κλίση. Όταν, όμως, ύστερα από αρκετά χρόνια, αναγνώρισε την μαθηματική δομή της μουσικής, το βιολί έγινε πάθος ζωής - παρ' ότι το ταλέντο του δεν ήταν ποτέ ανάλογο του ενθουσιασμού του.
Όταν ο Αϊνστάιν ήταν δέκα ετών, η οικογένειά του τον ενέγραψε στο Λεοπόλδειο Γυμνάσιο όπου, σύμφωνα με τους βιογράφους του, ανέπτυξε μια καχυποψία απέναντι στην αυθεντία. Το γνώρισμα αυτό αποδείχθηκε χρήσιμο αργότερα, στην επιστημονική ζωή του. Πράγματι, ο σκεπτικισμός του τον διευκόλυνε ν' αμφισβητεί πολλές καθιερωμένες επιστημονικές θέσεις.
Το 1895 ο Αϊνστάιν επιχείρησε να εισαχθεί απευθείας στο Πανεπιστήμιο, χωρίς να φοιτήσει στο λύκειο, δίνοντας εισαγωγικές εξετάσεις για την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Ζυρίχης, όπου σχεδίαζε να σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός.
Ο ίδιος έγραφε για τις φιλοδοξίες του :
Εάν είχα την καλή τύχη να περάσω τις εξετάσεις, θα πήγαινα στη Ζυρίχη. Θα έμενα εκεί τέσσερα χρόνια για να σπουδάσω μαθηματικά και φυσική. Με φαντάζομαι να γίνομαι καθηγητής σ' αυτούς τους κλάδους των φυσικών επιστημών, επιλέγοντας το θεωρητικό μέρος τους. Ιδού οι λόγοι που με οδήγησαν σ' αυτό το σχέδιο. Πάνω απ' όλα, είναι η κλίση μου προς την αφηρημένη και μαθηματική σκέψη, και η έλλειψη φαντασίας και πρακτικής που με διακρίνει.
Ο Αϊνστάιν απέτυχε στις εξετάσεις που αφορούσαν στις ανθρωπιστικές επιστήμες και δεν έγινε δεκτός στο Πολυτεχνείο. Αντ' αυτού η οικογένειά του τον έστειλε στο Λύκειο, στο Άαραου της Ελβετίας, με την ελπίδα ότι αυτό θα του έδινε μια δεύτερη ευκαιρία να εισαχθεί στην Σχολή της Ζυρίχης. Πράγματι έτσι έγινε, κι ο Αϊνστάιν αποφοίτησε από το Πολυτεχνείο το 1900. Την ίδια εποχή ερωτεύτηκε την Μιλέβα Μάριτς, και το 1901 εκείνη γέννησε εκτός γάμου το πρώτο τους παιδί, ένα κορίτσι που το ονόμασαν Λίζερλ. Ελάχιστα είναι γνωστά με βεβαιότητ για τη Λίζερλ, φαίνεται όμως ότι είτε γεννήθηκε με αναπηρία, είτε αρρώστησε βαριά ως βρέφος. Στη συνέχεια δόθηκε για υιοθεσία, και σε ηλικία δύο ετών πέθανε. Ο Αϊνστάιν και η Μάριτς παντρεύτηκαν το 1903.

1906 : Ο Αϊνστάιν με την πρώτη του σύζυγο, Μιλέβα, και τον γιό τους, Χανς Άλμπερτ.
Από το προηγούμενο βιβλίο.
Το 1905 - η χρονιά που γεννήθηκε ο Χανς - ήταν πραγματικά θαυμαστή για τον Αϊνστάιν. Με κάποιο τρόπο κατόρθωσε ν' ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της πατρότητας και μιας εργασίας πλήρους απασχόλησης και ταυτοχρόνως να δημοσιεύει τέσσερις μνημειώδεις μελέτες. Κι όλ' αυτά, χωρίς να διαθέτει τους υλικούς πόρους που θα του παρείχε μια πανεπιστημιακή θέση.

Την άνοιξη του 1905 ο Αϊνστάιν υπέβαλε τρεις μελέτες προς δημοσίευση στο γερμανικό επιστημονικό περιοδικό Χρονικά της Φυσικής που δημοσιεύτηκαν κι οι τρεις στο 17ο τεύχος του περιοδικού. Ο ίδιος ο Αϊνστάιν χαρακτήριζε το περιεχόμενο της πρώτης μελέτης, με αντικείμενο τα κβάντα του φωτός, " πολύ επαναστατικό ". Σε αυτήν εξέταζε το φαινόμενο του κβάντου ( της θεμελιώδους μονάδας ενέργειας ) , που ανακάλυψε ο γερμανός φυσικός Μαξ Πλάνκ. Ο Αϊνστάιν εξήγησε το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, σύμφωνα με το οποίο για κάθε ηλεκτρόνιο που εκπέμπεται, εκλύεται μια συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας. Πρόκειται για το κβαντικό φαινόμενο, το οποίο δηλώνει ότι η ενέργεια εκπέμπεται σε καθορισμένες ποσότητες που μπορούν να εκφραστούν μόνον ως ακέραιοι αριθμοί. Η θεωρία αυτή αποτέλεσε τη βάση για μεγάλο μέρος της κβαντομηχανικής. Ο Αϊνστάιν πρότεινε να θεωρηθεί το φως ως μια συλλογή ανεξάρτητων σωματιδίων ενέργειας, χωρίς ωστόσο, κι εδώ είναι το αξιοσημείωτο, να παραθέσει κανένα πειραματικό δεδομένο. Απλώς υποστήριξε υποθετικά την ύπαρξη αυτών των " κβάντων φωτός " για αισθητικούς λόγους.
Στη φωτογραφία, ο Αϊνστάιν την περίοδο που του απονεμήθηκε το Νόμπελ ( από το προηγούμενο βιβλίο ).
Αρχικά, οι φυσικοί δίσταζαν να υιοθετήσουν την θεωρία του Αϊνστάιν. Επρόκειτο για μια τεράστια απόκλιση από τις καθιερωμένες επιστημονικές ιδέες της εποχής, που υπερέβαινε κατά πολύ τα όσα είχε ανακαλύψει ο Μαξ Πλάνκ. Χάρη σε αυτή ακριβώς τη μελέτη, που έφερε τον τίτλο " Σχετικά με μια ευρετική άποψη για την παραγωγή και τον μετασχηματισμό του φωτός ", ο Αϊνστάιν τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921.
Στη δεύτερη μελέτη του, " Σχετικά με έναν νέο προσδιορισμό των μοριακών διαστάσεων ", την οποία έγραψε ως διδακτορική διατριβή, και την τρίτη, με τον τίτλο " Σχετικά με την απαιτούμενη από τη μοριακή - κινητική θεωρία της θερμότητας κίνηση των μικρών σωματιδίων τα οποία αιωρούνται εντός στάσιμων υγρών ", ο Αϊνστάιν πρότεινε μια μέθοδο για τον προσδιορισμό του μεγέθους και της κίνησης των ατόμων. Επίσης εξήγησε την κίνηση Μπράουν, ένα φαινόμενο που περιέγραψε ο βρετανός βοτανολόγος Ρόμπερτ Μπράουν αφού μελέτησε την ακανόνιστη κίνηση της γύρης όταν αιωρείται εντός ενός ρευστού. Ο Αϊνστάιν υποστήριξε ότι η κίνηση αυτή προκαλείται από συγκρούσεις μεταξύ ατόμων και μορίων. Την εποχή εκείνη, η ύπαρξη και μόνο των ατόμων αποτελούσε ακόμη αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης, οπότε η σπουδαιότητα των δύο αυτών μελετών δεν ήταν δυνατόν να υποτιμηθεί. Ο Αϊνστάιν είχε επιβεβαιώσει την ατομική θεωρία της ύλης.
Στην τελευταία από τις μελέτες του 1905,
τιτλοφορούμενη " Σχετικά με την Ηλεκτροδυναμική των κινούμενων σωμάτων ", ο Αϊνστάιν παρουσίασε τη θεωρία που έγινε γνωστή ως ειδική θεωρία της σχετικότητας. Η μελέτη έχει περισσότερο τη μορφή δοκιμίου παρά επιστημονικής ανακοίνωσης. Εντελώς θεωρητική, δεν περιέχει ούτεσημειώσεις ούτε βιβλιογραφικές παραπομπές. Ο Αϊνστάιν έγραψε αυτή την πραγματεία των 9000 λέξεων σε πέντε μόλις βδομάδες. Εντούτοις, οι ιστορικοί της επιστήμης την θεωρούν εξίσου περιεκτική κι επαναστατική με τα Pricipia του Ισάκ Νεύτωνα.
.
Ο χρόνος ίσως να μην είναι σαν μία και μόνο σιδηροδρομική γραμμή που κινείται από το Α στο Β, αλλά σα μια γραμμή που σχηματίζει βρόχο ( θηλιά ) καταλήγοντας στην αφετηρία της ή που αλλάζει ριζικά κατεύθυνση.
Από το προηγούμενο βιβλίο.
Αν ο Νεύτων άλλαξε τον τρόπο που κατανοούμε την βαρύτητα, ο Αϊνστάιν έκανε το ίδιο με την αντίληψή μας για τον χρόνο και τον χώρο, μέσα από μια διαδικασία που κατόρθωσε ν' ανατρέψει την νευτώνεια θεώρηση περί χρόνου. Ο Νεύτων είχε δηλώσει ότι " ο απόλυτος, αληθής και μαθηματικός χρόνος, αφ' εαυτού και εκ φύσεως, ρέει αδιατάρακτα χωρίς συσχετισμό με οτιδήποτε εξωτερικό ." Ο Αϊνστάιν υποστήριξε ότι όλοι οι παρατηρητές πρέπει να μετρούν την ίδια ταχύτητα φωτός, ανεξάρτητα από το πόσο γρήγορα κινούνται οι ίδιοι. Επίσης θεωρούσε ότι η μάζα ενός αντικειμένου δεν είναι αμετάβλητη, αλλά ότι αλλάζει ανάλογα με την ταχύτητα του αντικειμένου. Αργότερα, αποδείχθηκε πειραματικά ότι ένα μικρό σωματίδιο ύλης, όταν επιταχύνεται ώστε να φτάσει στο 86 τοις εκατό της ταχύτητας του φωτός, έχει μάζα διπλάσια από κείνη που έχει σε κατάσταση ακινησίας.
Μια άλλη συνέπεια της σχετικότητας
είναι ότι η σχέση ανάμεσα στην ενέργεια και τη μάζα μπορεί να εκφραστεί μαθηματικά, κι αυτό ακριβώς έκανε ο Αϊνστάιν με την περίφημη εξίισωση E = mc2. Αυτός ο τύπος - ότι δηλαδή η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός - οδήγησε τους φυσικούς να κατανοήσουν ότι ακόμη και μικροσκοπικές ποσότητες ύλης μπορούν εν δυνάμει ν' απελευθερώσουν τεράστια ποσά ενέργειας. Επομένως, η πλήρης μετατροπή σε ενέργεια έστω και μικρού μέρους μάζας ολίγων ατόμων θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα μια γιγάντια έκρηξη. Έτσι, η λιτή εξίσωση του Αϊνστάιν οδήγησε τους επιστήμονες να εξετάσουν τις συνέπειες που θα είχε η διάσπαση του ατόμου ( πυρηνική σχάση ), και, με την παρότρυνση κάποιων κυβερνήσεων, ν' αναπτύξουν την ατομική βόμβα. Το 1909, ο Αϊνστάιν διορίστηκε καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, και τρία χρόνια αργότερα ικανοποίησε τη φιλοδοξία του να επιστρέψει στην Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική σχολή ως τακτικός καθηγητής. Ακολούθησαν κι άλλες περίοπτες πανεπιστημιακές και διευθυντικές θέσεις. Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, εξακολούθησε να εργάζεται πάνω στη θεωρία του για τη βαρύτητα, καθώς και πάνω στη γενική θεωρία της σχετικότητας. Όσο όμως το επαγγελματικό του κύρος ανέβαινε, τόσο έπαιρναν την κατιούσα ο γάμος κι η υγεία του. Το 1914, τη χρονιά ακριβώς που αποδέχθηκε θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ξεκίνησαν με τη Μιλέβα τις διαδικασίες του διαζυγίου. Όταν αργότερα αρρώστησε, η εξαδέλφη του Έλσα τον περιέθαλψε μέχρι που ανένηψε, και περί το 1919 παντρεύτηκαν.

1931 : Ο Αϊνστάιν και η δεύτερη συζυγός του Έλσα, με τον Τσάρλι Τσάπλιν.
Από το προηγούμενο βιβλίο.

Η αντίληψη του Αϊνστάιν για την δράση σωμάτων μεγάλης μάζας που προξενούν καμπύλωση στο χωρο - χρονικό συνεχές.
Από το προηγούμενο βιβλίο.
Ενώ το 1905 η ειδική θεωρία της σχετικότητας άλλαξε ριζικά τις απόψεις περί χρόνου και μάζας, δέκα χρόνια αργότερα, το 1915, η γενική θεωρία της σχετικότητας άλλαξε την αντίληψή μας για τον χώρο. Ο Νεύτων είχε γράψει ότι "ο απόλυτος χώρος εκ φύσεως, χωρίς συσχετισμό με οτιδήποτε εξωτερικό, παραμένει πάντοτε ίδιος κι απαράλλακτος." Ο νευτώνειος χώρος είναι ευκλείδιος, άπειρος και χωρίς όρια. Η γεωμετρική δομή του είναι εντελώς ανεξάρτητη από την φυσική ύλη που τον καταλαμβάνει. Εντός του όλα τα σώματα έλκονται βαρυτικά μεταξύ τους χωρίς αυτό να επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την δομή του χώρου. Στους αντίποδες, η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν διακυρύσσει ότι η βαρυτική μάζα ενός σώματος όχι μόνο επιδρά επί άλλων σωμάτων, αλλά επίσης επηρεάζει τη δομή του χώρου. Εάν ένα σώμα έχει αρκετή μάζα, προκαλεί καμπύλωση του χώρου γύρω του. Σε μια τέτοια περιοχή, το φως φαίνεται να κάμπτεται.

Το βαρυτικό πεδίο ενός σώματος μεγάλης μάζας όπως ο ήλιος καμπυλώνει τη διαδρομή του φωτός ενός μακρινού αστέρα.
Από το προηγούμενο βιβλίο.
Το 1919, ο Σερ Άρθουρ Έντιγκτον αναζήτησε αποδείξεις για να ελέγξει τη γενική θεωρία. Ο Έντιγκτον οργάνωσε δύο αποστολές, μία στη Βραζιλία και μία στη δυτική Αφρική, για να παρατηρήσει το φως των αστέρων καθώς αυτό περνούσε κοντά από ένα σώμα με μεγάλη μάζα, τον ήλιο, στη διάρκεια μιας ηλιακής έκλειψης στις 29 Μαϊου. Υπό κανονικές συνθήκες, τέτοιου είδους παρατηρήσεις θα ήταν ανέφικτες, καθώς το ασθενές φως των μακρινών αστέρων θα επισκιαζόταν από το φως της ημέρας, στη διάρκεια όμως της έκλειψης το φως αυτό θα ήταν ορατό για βραχύ χρονικό διάστημα.
Τον Σεπτέμβριο, ο Αϊνστάιν έλαβε ένα τηλεγράφημα από τον Χέντρικ Λόρεντς, συνάδελφο φυσικό και στενό του φίλο. Το τηλεγράφημα έλεγε : " Έντινγκτον βρήκε αστρική μετατόπιση σε στεφάνη ηλίου, προκαταρκτικές μετρήσεις μεταξύ εννέα δεκάτων δευτερολέπτου και διπλασίου ως άνω τιμής. " Τα δεδομένα του Έντινγκτον συμφωνούσαν με την μετατόπιση που προέβλεπε η ειδική θεωρία της σχετικότητας. Οι φωτογραφίες του από τη Βραζιλία έδειχναν το φως γνωστών αστέρων σε διαφορετική θέση στον ουρανό κατά τη διάρκεια της έκλειψης απ' ότι τη νύχτα, όταν το φως δεν περνούσε κοντά από τον ήλιο. Η γενική θεωρία της σχετικότητας είχε επιβεβαιωθεί, αλλάζοντας διαπαντός την πορεία της φυσικής. Χρόνια αργότερα, όταν ένας φοιτητής του Αϊνστάιν τον ρώτησε πως θ' αντιδρούσε αν η θεωρία του είχε αποδειχθεί εσφαλμένη, εκείνος απάντησε : " Τότε θα λυπόμουν για τον Κύριο. Η θεωρία είναι σωστή. "

1930 : Ο Αϊνστάιν στο Καίμπριτζ όπου του απονεμήθηκε ένας τιμητικός τίτλος κι ο Σερ Άρθρουρ Έντινγκτον, Αστροφυσικός, εξέχων μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας που μελέτησε την εσωτερική δομή του ήλιου κι έγραψε την " Εσωτερική σύσταση των αστέρων " το 1920.
Simon Singh, Big Bang, Τραυλός 2005
Η επιβεβαίωση της γενικής σχετικότητας έκανε τον Αϊνστάιν παγκοσμίως διάσημο. Το 1921 εξελέγη μέλος της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας. Τιμητικές διακρίσεις και βραβεία τον υποδεχόταν σε όλες τις πόλεις που επισκεπτόταν. Το 1927 άρχισε ν' αναπτύσσει τις θεμελιώδεις αρχές της κβαντομηχανικής σε συνεργασία με τον δανό φυσικό Νίλς Μπόρ, ενώ παράλληλα συνέχιζε να κυνηγά το όνειρο της θεωρίας του ενοποιημένου πεδίου. Τα ταξίδια του στις Ηνωμένες πολιτείες είχαν ως κατάληξη τον διορισμό του, το 1932, ως καθηγητή μαθηματικών και θεωρητικής φυσικής στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Μελετών, στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ.

1932 : Ο Αϊνστάιν διδάσκει στο Πρίνστον
Από το προηγούμενο βιβλίο.
Ένα χρόνο αργότερα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Πρίνστον, μετά την έναρξη της εκστρατείας κατά της " εβραϊκής επιστήμης " από το κυβερνών Ναζιστικό Κόμμα στη Γερμανία. Η περιουσία του Αϊνστάιν δημεύτηκε και του στέρησαν την γερμανική ιθαγένεια και τις θέσεις του στα γερμανικά πανεπιστήμια. Μέχρι τότε ο Αϊνστάιν θεωρούσε τον εαυτό του ειρηνιστή, όταν όμως ο Χίτλερ μετέτρεψε τη Γερμανία σε στρατιωτική δύναμη στην Ευρώπη, σχημάτισε την πεποίθηση ότι η χρήση βίας κατά της Γερμανίας ήταν δικαιολογημένη. Το 1939, στις παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Αϊνστάιν ανησυχούσε μήπως η Γερμανία αποκτούσε την ικανότητα να κατασκευάσει ατομική βόμβα - ένα όπλο που το είχε καταστήσει εφικτό η δική του έρευνα και για το οποίο επομένως αισθανόταν υπεύθυνος. Έστειλε τότε επιστολή στον πρόεδρο Φραγκλίνο Ντ. Ρούσβελτ προειδοποιώντας τον γι' αυτή τη πιθανότητα και προτείνοντας ν' αρχίσουν επειγόντως οι Ηνωμένες πολιτείες πυρηνική έρευνα. Η επιστολή, την οποία συνέταξε ο ο φίλος και συνάδελφός του Λίο Στσίλαρντ, έδωσε την ώθηση για την συγκρότηση του Σχεδίου Μανχάταν, που παρήγαγε τα πρώτα ατομικά όπλα στον κόσμο. Το 1944, ο Αϊνστάιν έβγαλε σε πλειστηριασμό ένα χειρόγραφο αντίτυπο της μελέτης του του 1905 για την ειδική σχετικότητα και διέθεσε τα έσοδα - έξι εκατομμύρια δολάρια - στην πολεμική προσπάθεια των Συμμάχων.
.
Δοκιμή πυρηνικής βόμβας στην ατόλη ( κοραλλιογενής σχηματισμός που περικλείει λιμνοθάλασσα και επικοινωνεί με το ανοικτό πέλαγος μέσω καναλιών ) Μπικίνι το 1954. Στο κέντρο της έκρηξης μιας ατομικής βόμβας, ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει θερμοκρασίες που ανέρχονται σε δέκα περίπου δισεκατομμύρια βαθμούς, δηλαδή συγκρίσιμες με την θερμοκρασία την οποία είχε το Σύμπαν ένα δευτερόλεπτο μετά την Μεγάλη Έκρηξη.
Στέφεν Χώκινγκ, Το χρονικό του χρόνου, Κάτοπτρο 2000
Μετά τον πόλεμο, ο Αϊνστάιν συνέχισε να εμπλέκεται σε αγώνες και ζητήματα που τον απασχολούσαν. Τον Νοέμβριο του 1952, καθώς είχε υποστηρίξει σθεναρά τον σιωνισμό επί πολλά έτη, του πρότειναν να δεχθεί την προεδρία του Ισραήλ. Εκείνος αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντας ότι δεν ήταν κατάλληλος για το αξίωμα. Τον Απρίλιο του 1955, μόλις μια βδομάδα πριν από τον θάνατό του, ο Αϊνστάιν έγραψε επιστολή προς τον Μπέρναντ Ράσελ όπου συμφωνούσε να περιληφθεί το όνομά του σε μια διακύρηξη η οποία καλούσε όλα τα έθνη να εγκαταλείψουν τα πυρηνικά όπλα.
Ο Αϊνστάιν πέθανε από καρδιακή προσβολή
στις 18 Απριλίου 1955. Σε όλη τη ζωή του επιζητούσε να κατανοήσει τα μυστήρια του Σύμπαντος στηριζόμενος στη σκέψη μάλλον παρά στις αισθήσεις του. " Η αλήθεια ενός θεωρήματος ", είπε κάποτε, " βρίσκεται στο μυαλό σου, όχι στα μάτια σου. "
Πηγή στοιχείων : Στέφεν Χώκινγκ, Στους ώμους γιγάντων, Τραυλός 2004 και το βιβλίο που ήδη αναφέρθηκε.

8 σχόλια:

Κώστας είπε...

Καταγοητευμένος. Έψαχνα βαριεστημένος λεπτομέρειες για το αρτιφισιελ, και έπεσα επάνω στον κήπο σου.
Βιντεάκια όπερας, απειρη αστροφυσική, φοβερές επιλογές από τους ολυμπιακούς. Προφυλάγοντας τον εαυτό μου από τα άσχημα της υπερτροφίας της πληροφόρησης, έστω και αυτής της υπέροχης, κλεινω το pc μου, για να πάω μια βόλτα με το φως που απέμεινε από την σημερινή μέρα.
Αυτό ειναι το πρώτο σχόλιο που δημοσιεύω σε άγνωστο μου, αλλά πραγματικά με ενθουσίασες. Θα σε απολαύσω ξανά, οργανωμένος, με ηρεμία και χρόνο, και θα δώσω το blog σου, σε 3 φίλους, που κλείνουμε κάποια 8ωρα βραδινά στα μπαράκια, συζητώντας περί αστροφυσικής.
Συγχαρτήρια
Κώστας

Σοφία Πάνου είπε...

Αυτό ειναι το πρώτο γοητευτικό σχόλιο που διαβάζω στα ιστολόγιά μου. Χαίρομαι που σ’ αρέσουν μερικά από αυτά.
Για να τα φτιάξω, εγκατέλειψα τον κήπο μου, ανταποκρίθηκε όμως κι από μόνος του : πέρσι άνθισαν λουλούδια χωρίς φροντίδα, τα δέντρα έβγαλαν καρπούς και φέτος η κερασιά μου έκανε το πρώτο της κεράσι :)
Ύστερα από ενάμιση χρόνο περίπου, στις αρχές του προηγούμενου μήνα, ολοκλήρωσα το στήσιμό τους βάζοντας και τη δουλειά μου. ( Τι σχέση έχεις αλήθεια με το αρτιφισιελ ; )
Η αστρονομία έχει συνεχή ροή ειδήσεων που παρακολουθώ από το 2008 οπότε οι ειδήσεις στην τηλεόραση με τη συνεχή ροή σκανδάλων μου φαίνονται πια εξωπραγματικές. Γι’ αυτό όμως μπορούμε να μιλήσουμε μια άλλη φορά.
Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη :)

Κώστας είπε...

Καλό μεσημέρι. Χάρηκα που πήρες το μύνημα μου. Με τα pc, σπάζομαι και ξεμερακλώνω, γιατί χάνω πολύ ώρα μέχρι να βρω τρόπο επικοινωνίας. (τώρα φάνηκε απλό, εκ των υστέρων αφού το βρήκα) π.χ λοιπόν, δημιούργησα καινούργιο mail για να επικοινωνήσω μαζί σου, γιατί με το δικό μου δεν μπορούσα. Το κανονικό μου mail, ειναι info@diashoros.gr, και θα με διευκόλυνες πολύ αν μου έστελνες κανένα μύνημα εκεί, γιατί ειμαι ανευφυής και τεμπέλης, για να μάθω να χειρίζομαι τις δυνατότητες του internet στα δάκτυλα όπως εσύ. Εχω αντίστοιχο blog και mail, οπότε θα κατανοήσεις και τα περί αρτιφισιέλ. (Αλήθεια πως σου ήρθε η ερώτηση στην όλη ροή της σκέψης σου, ανάμεσα στον κήπο, τις κερασιές σου και τους πλανήτες; σουρεαλιστικό και όμορφο)
Σε ενημερώνω για τα νεώτερα.
Ήδη, στον πρώτο φίλο μου, (πήγε μετανάστης στην Κρήτη, εγκατέλειψε το εξωτικό Αιγάλεω από όπου είμαστε)του έδωσα τα στοιχεία σου. Εκείνος μαθηματικός και μέλος της μαθηματικής εταιρείας "ο Θαλής και οι φίλοι του"-αντίστοιχο site) ενθουσιάστηκε. Αύριο θα καλέσω στο γραφείο μου, τον δεύτερο, οδοντογιατρός και άσχετος από ιντερνετ. Έχουμε ραντεβού για του δείξω το site σου. Έπεται ο τρίτος.
Τέλος να σου πω, ότι ο κήπος σου, πιστεύω ότι ειναι μία μικρογραφία της συμπαντοπλανητικής αρμονίας, που τα βολεύει μόνη της, στην ανάγκη της δημιουργίας και ομορφιάς. Γιαυτό ο κήπος δεν σε περίμενε για να σε κάνει να νοιώσεις όμορφα. Όμορφος, ανθηρός, πολύχρωμος και καρπερός, γίνεται κάθε στιγμή, για όσους έχουν μάτια να τον δουν και χρόνο να τον απολαύσουν. Και την φετεινή πινελιά σου, φαντάζομαι θα την χαρήκατε μαζί.
Μην πούμε για σκάνδαλα και εκλογές και τρέχουσα επικαιρότητα, γιατί ειναι ιστορίες με χιούμορ, και το χιούμορ θέλει γκριμάτσες, φωνητικές τονικές αλλαγές κλπ. Ε, δεν γίνονται ακόμα όλα από mail.
Με έπιασε η πολυλογία μου, και μπορεί να σε κουράζω
Γεια σου, και περιμένω νέα σου
Κώστας

Σοφία Πάνου είπε...

Αυτό που εγώ βρίσκω σουρεαλιστικό είναι ότι ύστερα από ενάμιση χρόνο που βλέπω αστρονομικές φωτογραφίες, κοιτάω τον ουρανό το πρωϊ και βλέπω ταυτόχρονα τη Γη από το διάστημα. Σκέφτομαι δηλαδή ότι πέρα από το γαλάζιο που βλέπω υπάρχει σκοτάδι, ότι λίγα μέτρα ψηλότερα δεν υπάρχει βαρύτητα και αέρας, ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται σε μια ήσυχη γειτονιά κι ότι αν τον δεις από το διάστημα (http://www.sp-astrophysics.blogspot.com/2008/12/blog-post_27.html ) δεν διαφέρει από τα ουράνια σώματα που βλέπουμε τη νύχτα από δω.
Βγαίνοντας λοιπόν το πρωϊ από την κουζίνα μου, το πρώτο που βλέπω είναι τα δέντρα μου κι αυτά θέλω να δω, ξέρω ότι ο πλανήτης μας έχει περιστραφεί στη διάρκεια της νύχτας και συνεχίζει να περιστρέφεται, ξέρω ότι σε μακρινές περιοχές, πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, περιστρέφονται νεκρά αστέρια μ’ ιλιγγιώδεις ταχύτητες κι ασύλληπτα μαγνητικά πεδία κι ακόμα ότι ο χωροχρόνος που γνωρίζουμε χάνεται στις μαύρες τρύπες.
Το τελευταίο διάστημα και για καιρό ακόμα έχω αρκετή δουλειά να κάνω – που είχε μείνει πίσω με την κατασκευή των ιστολογίων – κι έτσι θ’ αργήσω να ξανανοίξω βιβλία φυσικής κι ιδιαίτερα τον Χώκινγκ που είναι ο αγαπημένος μου. Αρκούμαι στη συλλογή αστρονομικών ειδήσεων παρακολουθώντας απλά τις εξελίξεις.
Η κατασκευή κι η ενημέρωση των ιστολογίων είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που μου κόστισε αρκετούς και ποικίλους πόρους. Χάρηκα όμως που τα έφτιαξα και τα αντιλαμβάνομαι ως επιμόρφωση, ένα σχολείο για μεγάλους. Πριν τα φτιάξω, ξόδεψα ένα αρκετά μεγάλο ποσό για την αγορά βιβλίων κι έκτοτε διαπιστώνω ότι το μέγεθος του χρόνου που χρειάζεται η μεταφορά γνώσης είναι πολύ μεγάλο. Ξέροντας όμως ότι ο Ποσειδώνας απέχει 2 ώρες φωτός από μας κι ότι μπορούμε να δούμε αντικείμενα που βρίσκονται δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, αποκτώ φιλοσοφική διάθεση κι αισιοδοξώ ότι μέρα με τη μέρα κάτι θα καταφέρω να μεταδώσω τελικά.
Στο Αιγάλεω πήγα μερικούς μήνες σχολείο στην πέμπτη γυμνασίου. Το πατρικό μου είναι στο Χαϊδάρι, έμεινα εκεί μέχρι το 1995.Τη χρονιά εκείνη έχτισα ένα μικρό γραφείο στην Κηφισιά κι από τότε μένω εδώ.
Θα χαρώ να μάθω νέα σου κι έτσι τα περιμένω :)

Κώστας είπε...

Βολτάροντας στο ιστολόγιο σου, κάτω από τον κ. Ησιόδο, ειδα τον αγαπημένο μου κύριο Δημόκριτο ο οποίος ειπε ότι η πολυμάθεια καταστρέφει την σοφία, η κάπως έτσι. Ο εξαιρετικός κύριος Λάο τσε ειπε κάτι παρόμοιο. Τι γοητεία μπορεί να έχει η γνώση της αστροφυσικής; Κατά την γνώμη μου, την γοητεία της ανάγκης του σύγχρονου παραμυθιού, στον σύγχρονο άνθρωπο τον μη αναλφάβητο.
Με τις παρατηρήσεις, συνδυάζουμε και προσαρμόζουμε την καθημερινότητα μας, μέσα από αυτά τα τόσα τεράστια και θαυμαστά, σε ανθρώπους με προδιεγεγραμένο χρόνο ζωής. Πέρνουμε μάλλον διδαχές για αρμονία, για εξάλειψη του φόβου του θανάτου κλπ.
Πέρα από αυτά, έχω να σου πω, ότι την πρώτη φορά που ένοιωσα τεράστια έκπληξη, ήταν όταν μου έδωσαν να διαβάσω ένα βίπερ, το 1983, με θέμα "ταο και φυσική". Παρ ότι βιπερ, ήταν εκπληκτικό.
Οι λίγες μου γνώσεις με τις ανατολικές φιλοσοφίες, μου δίνουν πάντως την αίσθηση, ότι αυτοί με τις παραδόσεις τους, ειχαν αυτήν την ματιά. Την παρατήρηση του "ουρανού" και την διδαχή της αρμονίας του, στην καθημερινή συμπεριφορά και τα ανθρώπινα θέλω.
Η χαρά και απόλαυση της όρασης, βλέποντας ένα κήπο, ειναι αυτό το φωτεινό που απολαμβάνει κανείς. Ο πλανήτης μας στην ήσυχη γειτονιά που περιστρέφεται, μας δίνει την σιγουριά ότι η συγκεκριμένη απολαυσή μας και η σχέση μας με τον κήπο μας, ειναι υγιής. τα λουλούδια και δένδρα, σαν μικροί πλανήτες, υπάρχουν, αναπτύσσονται, κάνουν τους κύκλους ζωής τους μόνα τους, και εμείς σαν δημιουργοί τα καμαρώνουμε, παίρνουμε, και ποιος ξέρει ίσως να παίρνουνε και αυτά από εμάς. (δεν ειναι άραγε γνωστό για τα φυτά που αναπτύσσονται καλύτερα με την μουσική; ίσως και με τα γέλια η τις ομιλίες, ποιός ξέρει; (και σαν συνήγορος του διαβόλου,αλλά και τεμπέλης, θα έλεγα, και γιατί να ξέρει; δεν αισθάνομαι την πολυμάθεια σαν σκοπό μου, όπως ειπε και ο κυρ Δημος(κριτος)
Αγαπητή πατριώτισσα ίσως φυσιογνωμικά να γνωριζόμασταν, μιας και οι ηλικίες μας ειναι κοντινές, και πέρασες κάποιους μήνες στο Αιγάλεω. Εγώ από το 88 μένω Χαϊδάρι, και τα τελευταία 5 χρόνια μένω στο τελευταίο σπίτι του λεκανοπεδίου στο Δαφνί.Τέρμα στο βουνό, τελευταίο σπίτι δίπλα στο δάσος. Παρότι η ζωή μας έκανε τρίπλες, βρεθήκαμε να μιλάμε, έστω μέσω mail. Και ειναι δύσκολο, (από την εποχή των κυνικών με τα πυθάρια, και από τον Ηράκλειτο που έκανε παράπονα) να βρει κανείς άνθρωπο ενδιαφέροντα Σε φαντάζομαι με τα δισκάκια του Καζατζίδη με τα τραγούδια της ξενητιάς υπο μάλης, να τραβάς για την πικρή και μακρινή Κηφισιά, αλλά ως γνωστό, μόνον οι Έλληνες της διασποράς διαπρέπουν. Και πραγματικά έκανες αυτό το πολυ σημαντικό blog, που ειναι πράγματι ένα σημαντικός συλλέκτης γνώσεων και ένα αληθινό σχολείο για μεγάλους, με αυτήν την εξαιρετική ποικιλία και ποιότητα.
Ας μην σε κουράσω άλλο, παίρνοντας υπ όψιν μου, τον φόρτο δουλειάς σου.
Αν έρθεις να δεις τους δικούς σου κατά τα μέρη μας, πραγματικά θα χαιρόμουν να πίναμε ένα καφέ. Το κανονικό μου mail το έχεις από τα προηγούμενα
Εύχομαι νάσαι καλά, και νά έχεις πάντα μάτια και καρδιά που να βλέπουν και να απολαμβάνουν όμορφους πρωϊνούς κήπους
Κώστας

Σοφία Πάνου είπε...

Επί μια εικοσαετία δούλευα, είχα ν’ ανοίξω βιβλίο από το πολυτεχνείο. Τα πρώτα βιβλία που άρχισα να διαβάζω ήταν αστρονομίας. Όταν κατάλαβα τα βασικά, έριξα μερικές ματιές στον Δημόκριτο και τον Ανεξίίμανδρο, πρόσφατα στον Ησίοδο. Αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι οι αρχαίοι ήξεραν πολλά πράγματα κι είναι απορίας άξιο το πώς τα ήξεραν. Πήρα βιβλία και των τριών, θα τα διαβάσω με την πρώτη ευκαιρία.
Αυτό το διάστημα μεταφράζω ένα βιβλίο οικονομικής γεωγραφίας, πολύ αργά γιατί δεν έχω καθόλου χρόνο. Ευτυχώς έχω δύο ωραία σύγχρονα βιβλία της δομής για τη Γη και τον άνθρωπο απ’ όπου μπορώ να βρω φωτογραφίες. Έχει φασαρία μια ανάρτηση, άμα πεις ότι θα την κάνεις θες μισή μέρα…ωστόσο αξίζει τον κόπο, τα βλέπεις ύστερα και τα θυμάσαι.
Σήμερα είμαι χαρούμενη, ήλθαν 4 από τα 6 τελευταία βιβλία που έχω παραγγείλει. Θα περιμένω και τ’ άλλα 2 για να τα βάλω όλα μαζί. Ένα από αυτά που ήλθαν σήμερα λέγεται « ψυχή » κι έχει όλες τις αρχαίες δοξασίες, τα τυπικά και τα έθιμα του θανάτου ( λόγω της αθανασίας της ψυχής ) από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ( αν δεν κάνω λάθος ). Ένα από αυτά που περιμένω διαπραγματεύεται το ίδιο θέμα αλλά από τη σκοπιά της ανθρώπινης βιολογίας. Ο συγγραφέας είναι αυτός που ανακάλυψε τη δομή του DNA, νομπελίστας. Έτσι θα έχω 2 απόψεις για το θέμα, θα πέσει διάβασμα σε νεκρική σιγή :)
Ακόμα γελάω με τον Καζαντζίδη υπό μάλης, πολύ καλό :) Δεν ήταν και πολύ διαφορετικά τα πράγματα, ήμουν εντελώς ξένη εδώ, οι γείτονες δεν ήταν και πολύ σόι, ευτυχώς μια αντιπαθέστατη κουτσομπόλα γριά πέθανε και το σπίτι νοίκιασε μια αλβανίδα με 3 μικρά παιδιά, χαρά Θεού. Μούχουν ρημάξει το φράχτη παίζοντας μπάλα αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα ούτε μία φορά, χαίρομαι να τα ακούω. Μεγάλωσαν και τα δέντρα μου στο μεταξύ, τώρα είναι πολύ καλύτερα. Έχω κι άλλα στις γλάστρες, το φθινόπωρο θα φτιάξω ένα νέο παρτέρι να τα φυτέψω κι αυτά γιατί ο άλλος γείτονας έχτισε τα μπαλκόνια και την ταράτσα όπως - όπως και μια πράσινη διαχωριστική λωρίδα ανάμεσά μας θα κάνει την αισθητική διαφορά :)
Εφόσον είσαι δίπλα στο δάσος σίγουρα μένεις σε καλό μέρος επίσης. Έχω χτίσει 2 κατοικίες στον Άγιο Στέφανο δίπλα στο δάσος, ξυπνάνε το πρωϊ και βλέπουν τα πεύκα. Είναι στο όριο κι αυτοί, τα διπλανά οικόπεδα είναι – κι ελπίζω ότι θα παραμείνουν – δάσος.
Στο Χαϊδάρι σπάνια έρχομαι, γενικά βγαίνω πολύ λίγο, ωστόσο σ’ ευχαριστώ για την πρόσκληση. Να μου γράφεις όταν έχεις χρόνο, γράφεις πολύ ωραία.

Κώστας είπε...

Καλησπέρα και πάλι. Χαίρομαι να μαθαίνω νέα σου, την ματιά του πρωϊνού σου ξυπνήματος, το εσωτερικό σου χαμόγελο ακούγοντας τα 3 παιδιά της αλβανίδας.
Σκεφτόμουνα ότι στην οικογένεια και στο σχολείο, μεγαλώσαμε με μια ηθική και μια ελπίδα στην ζωή μας, ότι θα ακολουθηθεί η ευθέως ανάλογη πορεία των βλέψεων μας.
π.χ αν έχουμε ένα ωραίο μεγάλο σπίτι, θα έχουμε πολλές παρέες και θα κάνουμε πολλά πάρτι, η αν έχουμε μεγάλη κουζίνα, με μια μεγάλη βιβλιοθήκη μαγειρικής, θα μαγειρεύουμε εξαίσια φαγητά.
Η ζωή μας όμως ακολουθεί αντιστρόφως ανάλογη πορεία. Το μεγάλο σπίτι, μένει άδειο και μελαγχολικό, χωρίς πάρτι (δεν λέω για τα επαγγελματικά πάρτι η σκοπιμότητας), στις μεγαλες κουζίνες χρησιμοποοιούμε μόνο τα σερβίτσια και παραγγέλνουμε από έξω κλπ
Ετσι λοιπόν, τώρα που έχουμε την γνώση ότι ο χρόνος ειναι ένα ανθρώπινο εφεύρημα και κυρίως σχετικός, (το υπέροχο παράδειγμα του Αινστάϊν, που λέει επι της ουσίας ότι μια ώρα π.χ μποτιλιαρισμένος σου φαίνεται αιώνας, ενω μια ώρα με τον άνθρωπο που εισαι ερωτευμένος σου φαίνεται ελάχιστος,) θα περίμενε κανείς, να βιώνει τον σχετικό του χρόνο, κατά την επιλογή του, και τις προσωπικές επιθυμίες, όσο του το επιτρέπουν οι ανάγκες επιβίωσης.
Αντιστρόφως ανάλογα, την γνώση αυτή λοιπόν, την προσπερνάμε και καταλήγουμε να μην έχουμε χρόνο, για λόγους που συνήθως δεν επιλέγουμε
Αγαπητή συντοπίτισσα, ο αγαπητός κύριος Ηράκλειτος, ειπε ότι "ο πόλεμος ειναι πατέρας όλων" και πιστεύω ότι αυτό, ισχύει παντού. Η φυσική ροή του ανθρώπου ειναι προς την αδράνεια, γιαυτό εαν θέλουμε φίλους, πρέπει να πολεμήσουμε για να τους ξεκολλήσουμε από την τηλεοραση η το ίντερνετ. Και επειδή η ζωή ειναι ο προσωπικός χρόνος του κάθε ανθρώπου, νομίζω ότι πρέπει να παλέψουμε να έχουμε ελεύθερο χρόνο. Ειναι και αυτό πόλεμος. Ως προς την ροπή μας στην μοναχικότητα, που ενώ ο κάθε άνθρωπος νομίζει ότι μόνο αυτός την έχει, αλλά την έχουμε όλοι, επίσης νομίζω ότι πρέπει να την πολεμάμε.
Για τον χρόνο λοιπόν, μετέφρασε ο Σαββόπουλος ένα τραγουδάκι του Λούτσιο Ντάλλα,και στο τέλος λέει, "ο χρόνος που κυλάει, σε λίγο δε θα ειναι εδώ, θα τον φάω η θα με φάει, αυτά είχα να σου πώ"
Παραβαίνω την επιλογή μου να μην επικοινωνώ με mail, γιατί μου φαίνεται μέσον άχρωμα και άοσμο, αλλά όπως σου ειπα επιλεγω να πολεμώ για κάτι που με ενθουσιάζει. Και όσο διαβάζω τα θέματα σου, πραγματικά εντυπωσιάζομαι από τις επιλογές σου.
Θα επιμείνω λοιπόν σε μία πρόσκληση για έναν καφέ, και μάλιστα τώρα μου ήρθε ένα καταπληκτικό μέσα στον εθνικό κήπο.
Το χάζεμα δεν έβλαψε ποτέ κανένα.
Και όταν λέω για καφέ και γνωριμία με κάποιον που με ενδιαφέρει, κυριολεκτώ, και δεν υπονοώ η προσβλέπω σε τίποτα περισσότερο
Σε έλα Λουκι Λουκ, λέει ένας λευκός απελπισμένος. "Πρωτα τα πράγματα ήταν απλά, μόνο λευκοί και ινδιάνοι. τώρα έχουμε και κινέζους και μαύρους.... μπερδεύτηκα"
Γιαυτό λοιπόν οι πρόσκληση, γίναμε πολλοί και μπερδευτήκαμε. Αντε να βρεις ανθρώπους για να συζητήσεις, να φιλοσοφήσεις, να μπορεις να ανταλλάξεις εμπειρίες και σκέψεις. Αν βρεις, απλά τους καλείς για ένα καφέ
Ξαμόλησε λοιπόν για άλλη τον σκοτεινό, κρυφό και δολοφονικό νίντζα απο μέσα σου, όπως τότε που σου νίκησε την υπεραπασχόληση και σου βρήκε χρόνο και έφτιαξες το αριστουργηματικό σου blog, για σου βρει ελεύθερο χρόνο, και για καφέ, και για τον κήπο σου, και για τις βόλτες σου.
Εύχομαι με την νίκη
Καλό σου απόγευμα
Κώστας

Σοφία Πάνου είπε...

Εκπληκτικό !!!
Μοιάζουμε με τους μαθητές του τελευταίου θρανίου, έχεις δίκιο ότι θα πρέπει να σου γράψω στο mail.
Τώρα έχω να δουλέψω 720μ2 ξένα + 280 δικά μου, χωρίς αναβολή...
Αλλά πρωτού στρωθώ, πήγα στο βιβλιοπωλείο να πάρω άλλα 2 βιβλία που ήλθαν κι έβαλα σε τάξη το σχετικό ιστολόγιο.
Μούχει μείνει η τελευταία 7άδα βιβλίων και λέω να τα βάλω λίγα - λίγα γιατί έχω από το μεσημέρι με δαύτο... Σκέφτομαι με χαρά ότι θα το τελειώσω. Ήταν το πρώτο μου ιστολόγιο, το άρχισα στις 6.10.2007.
Ο Εθνικός κήπος είναι μια πολύ ωραία ιδέα, προτείνω να συναντηθούμε το φθινόπωρο γιατί ο χρόνος είναι πράγματι σχετικός.
Δεν μοιάζει ότι έχεις δυσκολία να γράψεις, το γράψιμο απλά είναι χρονοβόρο, η κουβέντα είναι πιο εύκολη και πιο γρήγορη. Εγώ μιλάω ελάχιστα κι όπως φαίνεται εκτονώνομαι διαφορετικά :)
Γράφω αντίθετα από πολύ μικρή, συνήθεια που δεν εννοώ να κόψω... Έτσι μου είναι οικείο ένα τέτοιο είδος επικοινωνίας, καμμία σχέση με τα κινητά ένα πράγμα, το πήρα για τη δουλειά και κυρίως για να μη με κοροϊδεύουν γιατί σπάνια λείπω από το σπίτι - γραφείο.
Πούλησα έναν όροφο πριν λίγες μέρες και σχεδιάζοντας ξανά το ισόγειο όπου μένω - για να βγάλω ακριβή μέτρα για τα συμβόλαια - διαπίστωσα ότι ζω επίσης μες το δάσος γιατί τα δέντρα έχουν ψηλώσει γύρω στα 6 μέτρα. Δυό χρόνια με τα ιστολόγια δεν κλάδεψα τίποτα κι έτσι σε λίγο θα μοιάζει με τροπικό :) Από βδομάδα όμως έχω σκοπό ν' ασχοληθώ, θα φυτέψω και λίγα καλοκαιρινά λουλούδια.
Τέλειωσα το σχέδιο λοιπόν το απόγευμα και δεν εννοούσα να πάρω τα μάτια μου από αυτό, μπορούσα να το δω έτοιμο και χαιρόμουν στη σκέψη ότι θα δουλέψω για να το φτιάξω. ( Τώρα έχω φτιάξει μόνο το γραφείο και κοιμάμαι σ' ένα χώρο που ήταν η αποθήκη του αλλά στη μετατροπή και την προσθήκη νέων χώρων που θα φτιάξω θα γίνει κουζίνα ).
Προηγείται όμως η πελάτισσα, η οποία μου μήνυσε να τελειώνω γιατί έχει κι άλλη δουλειά να μου δώσει. Θα σ' αφήσω λοιπόν εδώ και περιμένω νέα σου.
Μπορείς να μου γράψεις στην διεύθυνση :
spanou4@otenet.gr